Wednesday 27 June 2012

GMO(Good managing organization)


                                     
Ստանդարտ սկսելով խոսքս կարող եմ փաստել,որ մոտավորապես մեկ /կամ մի քիչ ավելի շատ/ տարի առաջ էր,երբ պարզ դարձավ,որ ես ու իմ համադասարանցիներից մի քանիսը «Պատանեկան նվաճումներ»/Juniorachievement/ ՀԿ-ի անդամն ենք:Մենք որպես ապագա տնտեսագետներ/սովորում ենք՝ Եղվարդի թիվ 1 ավագ դպրոցի տնտեսագիտական հոսքում/ պետք է ստեղծեինք մեր սեփական բիզնեսը և ծանոթանայինք ամբողջ բիզնես ոլորտին:Սովորականի նամն մեզ նույնպես  ունեցանք՝ նախագահ,փոխնախահագ,ֆինաննսերի բաժին/համապտասխանաբար իրենց կառավարիչներով/,արտադրության բաժին և այլն:Նշեմ,որ բավականին հետաքրքիր աշխատանք ենք կատարել.ուսումնասիրել ենք արտադրական շուական ու պահանջները,ինչպես նաև մի շարք միջոցառումներ ենք կազմակերպել:Ամենահետաքրքիրը բաժնետոմսերն էին,իրենց առք ու վաճառքով:Եվ այսպես մենք որոշեցինք մեր կազմակերպության անվանումը՝ GMO(Good managing organization): 
Այնուհետ նշան,սակայն ավելի ուշ պարզվեց,որ GMO-ն նաև կենսաբանական տերմին է/բույսերի մուտացիայի հետ կապված ինչ-որ տերմին/:Բայց քանի,որ արդեն ամեն ինչ որոշված էր և մեր արտադրանքն/դրամապանակներ,էջանշաններ,պայուսակներ/ ուներ համապատասխան պիտակները մենք չփոխեցինք մեր կազմակերպության անվանումը:
Հետո եկավ ժամանակը,երբ մենք պետք է մեր արտադրանքը ներկայացնեինք Աժ-ի բակում:Ինձ տեղեկացրել էին,որ տոնավաճառի վերջում հարցազրույց է լինելու Աժ-նախահագի  հետ/սակայն ինչ-ինչ պատճառներով հարցազրույց-շփումը եղավ՝ այն ժամանակվա փոխնախագահ պարոն Նիկոյանի հետ/:Չգիտեմ ինչու մեր խմբից միայն ես գնացի և մասնակից եղա Աժ նիստին/թերևս այն ժամանկ այդքան էլ տեղեկացված չէի քաղաքականությունից և էդպիսի  մեծ տպավորություններ չեղավ այդ պահին/:Նիստից հետո բոլոր երեխաները հնարավորություն ունեցան իրենց հարցերը ուղղել պաորն Նիկոյանին:Հարցերն ու պատասխանները բազմաբնույթ էին:Պետք է խոստովանեմ,որ բավականին հուզված էի ու մենակ,մտածում էի թե ի՞նչ կարելի է հարցնել,և վերջապես որոշեցի ինձ հուզող/գոնե այդ շրջանում/ մի հարց տալ:
Հարցս հետեևյալն էր՝«Ի՞նչ եք կարծում ավագ դպրոցները կարողանում են տալ երեխաներին այնքան բազմակողմանի կրթություն ինչ-որ տալիս էր մեզ մեր միջնակարգ դպրոցը»:Հիշում եմ այդ պահից,որ մինչև պատասխան կտրվեր մի կին/ըստ երևությին ծնող էր կամ ուսոցչուհի,համենայնդեպս հաստատ քաղաքական գործից չէր/ ծղրտալու նման բղավեց վրաս «Դու ինչ գիտես Սովետի ժամանակ ո՞նց էր»:Հետո հնչեց հարցիս պատասխանը,որ դրան ավելի սպառիչ բացատրություն կտա Կրթության և գիտության նախագահը ու ես ոգևորված առիթից միանգամից հացրի «իսկ ճիշտ է,որ եկող ուստարուց էլ չեն բացվելու ավագ դպրոցները»....«Ոչ տեղեկությունը չի համապատասխանում իրականությանը»(անկեղծ պետք է լինեմ հարցս միայն ինձ չէր հետաքրքում քանի որ իմ խոսքից հետո էլի անդրադարձ եղավ ասածներիս):

Իրականում ինձ այս հարցը հուզում էր ու ես առիթը բաց չթողեցի քանի,որ ականատես եմ հոսքային դասրանների աշակերտների հոգեբանությանը:Հավատացեք այն երեխաները ովքեր սովորում են հումանիտար հոսքերում մի տեսակ թուլյ մտածակերպ են ձեռք բերում, քանի որ գերեթ բնական գիտությունների հետ առնչություն  չի լինում,իսկ այդ հոսքերում մեծամասմաբ սավորում են աղջիկներ...դե պատկերացրեք:Դրանից որոշ ժամանկ անց հարցի արդիականությունը/համենայնդեպս ինձ համար/ զգալով խորհրդակցեցի ծանոթ հոգեբանի հետ մի քանի հարց ուղղելավ նրան.
«Ըստ ձեզ հոգեբանական առումներով լավ թե՞ վատ ազդեցություն ունի 12 ամյա կրթական համակարգը:/ավագ դպրոցները/»-«Սա վիճելի եմ համարում: Հիմնական հոգենբանական խնդիրն,որ առաջանում է ավագ դպրոցում դա դեռահաս երեխաների մի դպրոցից մեկ այլ դպրոց տեղափոխվելն ու նոր միջավայրին հարմարվելն է,իսկ արդեն պատանիների շրջանում մանագիտական կոխղմնորոշման հարցն է:Հաճախ ընտրում են հոսքեր որտեղ այդ երեխաները անելիք չունեն և դա ավելորդ լարվածության ու խուճապի տեղիք է տալիս:Արդեն 18տարեկան տղաները ովքեր ֆիզոլոգիապես հասուն են...ստիպված են լուռ նստել դասերին:Ավագ դպրոցում պետք է սովորեն երեխաներ ովքեր պատրաստ են ու գիտակցում են ուսման իմաստը:Մյուսների դեպքում ովքեր ուղղակի քանակ են ապահովում ավելորդ կոնֆլիկտներ են լինում մանկավարժների հետ ու խախտում են ուումնական պռոցեսը»:
«Ձեր պրակտիկայում հանդիպե՞լ եք ծայրահեղ հոգեկան վիճակում գտնվող երեխաների և արդյոք կարո՞ղ ենք այդ ամենը վերագրել ավագ դպրոցի սիստեմին»-«Այո հանդիպել եմ: Դե էս պարագայում ծայրահեղ հոգեկան վիճակ համարում եմ երեխայի սուիցիդալ վարքի դրսևորումը /ինքնասպանության փորձ,,/:Միգուցե կան ավագ դպրոցում սոցիալական շերտավորումներ ցուցադրական բաներ ,բայց ես կոնկրետ այս դեպքերը չեմ կապում ավագ դպրոցի հետ, սա համարում եմ երեխայի անհատական զարգացման , դաստիարակման, տանն ու անձնական կյանքում ունեցաց խնդիր»:
«Որպես հոգեբան ուսուչուհիների համար ի՞նչ կնշեիք»-«Դժվար է և՛ երեխաների հետ աշխատանքը, և՛ այլ դպրոց տեղափոխվելը»:/Թերևս մեկնաբանությոնները այս հարցի շուրջ ամեն մեկի համար կարող լինել յուրովի,և իմ անդրադարձը հետաքրքրության համար էր/:

Այսպես ամփոփլով մի ամբողջ տարվա կատարծը մեր դպրոց եկավ Արմինե Հովհաննիսյանը:Մենք խոսեցինք ու ներկայացրինք,որ իսկապես բավականին շատ գիտելիքներ ենք  ձեռք բերել «Պատանեկան նվաճումներ» կազմակերպության շնորհիվ/վերլուծական փոքրիկ ապացույցը վերևում ներկայացված է/:Եվ ամեն ինչից առաջ մենք՝ ապագա տնտեսագենտերս բավականին գեղեցիկ ձևով ծանոթացանք մեր ապագա/ցանկալի/ մասնագիտությանը:

Եղե՛ք  փոզիթիվ:
photos by erveryone ;-)

No comments:

Post a Comment